Project Sunset.

 

Na początek fragment z książki, którą postanowiłem nabyć po przeczytaniu kilku jej fragmentów.

"When plants dream. Ayahuasca, Amazonian Shamanism, and the Global Psychedelic Reneaissance"

Is it possible that certain plants posses a more encompassing, elder species wisdom? What if some of them - the teacher plants - hold an intuitive sense of what lies ahead for our world, of the possible branching plants paths we can take as a species? Physicist David Bohm developed the model of the holographic universe. He postulated that we perceive of a higher space-time dimension, much like a hologram. Perhaps the spiritual consciousness of plants like ayahuasca, peyote, and psilocybin-containing mushrooms actually does exist in some subtler or higher dimension. In that case, the alkaloids they express provide the tangible means for us to access that wider field of the awarness. We provide them with the sensory apparatus - eyes, nose, ears, body and brain - they need to take a look and walk around our world.

Ostatnimi czasy objadłem się sporo tego na ceremoniach, trochę w domu. Zatem z końcem tego tygodnia rzucam pracę nine to five żeby nie zanudzić na śmierć prastarego ducha psylocybiny żyjącego teraz we mnie i używającego moich zmysłów. To nie są żarty. Przecież tak dostojny osobnik nie może siedzieć w korpo i czytać jakieś nonsensy na ekranie moimi oczami. Czas stanąć we własnej prawdzie. Chwilę tu pomieszkam jeszcze, raczej skromnie. O wodzie i grzybowym risotto. Może dokończę parę rozpoczętych książek i w końcu zacznę na dobrze pisać swoją.

It's only after we've lost everything that we're free to do anything. There is only one employer I have ever worked for. The Universe. I took my lessons, that is not my place anymore.  Besides it makes me sick to see that living on knees ,sucking cocks and snitching on other people is being rewarded..Keep doing that little doggy. That  will get you to your corporate heaven. Except I won't be around to see that. 

There are no SCREWS nor IMPLANTS for the amputated self-respect and dignity. There is nothing like a sight of amputated spirit. There's no prosthetic for that. 

Anyway. Plany były takie że miałem grzecznie przez większość roku jeździć jakimś suvem do ukochanej fabryki a w wakacje latać na rowerku ale się poheftałem w korporacyjnym kibelku jeszcze na półtora tygodnia przez ceremonią ay-i. Teraz czas nauczyć mommy's boy-a a lessson he will never forget.

Good morning, and in case I don't see ya, good afternoon, good evening and good night.